Hi iedereen,
Fijn dat dit forum bestaat! Het is voor mij de eerste keer dat ik met mijn verhaal naar buiten kom.
Ik voel de noodzaak het te delen aangezien ik van mening ben dat een kwikbelasting door onze huidige westerse reguliere gezondheidszorg nog veeeel te veel onderschat wordt.
Tussen mijn 20e en 30e heb ik moeten kampen met vrijwel alle symptomen die aan een kwikvergiftiging hangen: dichtgekneden keel-gevoel, ernstige vermoeidheden, candida, mondzweren, vlekken aan buitenkant mond, aften, terugtrekkend kaakbot, misselijkheid, intoleranties (vooral E621/mononatriumglutamaat, pesticiden en bepaalde conserveringsmiddelen) en daarnaast een onzeker teruggetrokken zelfbeeld. Artsen stuurden mij naar een psycholoog of vonden mij een hypochonder. Ik durf het bijna niet te zeggen omdat mensen het niet geloven, maar ik ben door wel 3 artsen uitgelachen omdat ik klachten zou hebben die er volgens hen niet waren. Dit heeft mijn vertrouwen in de reguliere zorg enorm in twijfel gebracht, en ben zelf maar op onderzoek gegaan naar ingangen die mijn klachten konden verklaren. Ik was toch niet gek!?!
Sterker nog, ik ben een HBO-studie (richting: Body&Mind) gaan volgen, om mijn klachten beter te leren kennen. Uiteindelijk is dit een positieve draai geweest na jaren lang rondlopen met vraagtekens en frustraties.
De eerste 5 jaar was mijn zoektocht gericht op de oorzaak van deze kwalen, want deze wist ik jarenlang niet, dit was de moeilijkste periode omdat ik door de vele vraagtekens en de mist in mijn hoofd enorm in de war was. Op het moment na metingen duidelijk werd dat ik een lopende tijdbom was viel alles op z'n plek. Na de diagnose -kwikvergiftiging- ben ik mij gaan bezighouden met een Detox-programma en de verwijdering/vervanging van de 18 amalgaamvullingen. Dit duurde in totaal 3 jaar. Maar het duurde toch zeker zo'n 5 jaar voordat ik vrij was van de ergste symptomen. De chemische troep die ik binnenkreeg via mijn voeding, zorgde nog steeds op de een of andere manier voor nare reacties met het kwik dat zich jarenlang had weten te nestelen in mijn cellen. Op het moment dat ik stopte met een aantal energie-slurpende voedingsmiddelen (o.a.E621) , ook pesticides bespoten groenten, als ook het schrappen van granen uit de Ukraine (i.v.m. de radioactiviteit/Tsjernobyl) verdwenen de meeste klachten vrij snel.
Mijn ervaringen hebben mij doen realiseren dat de impact op het zelfbeeld desastreus kan zijn. Je ondergaat een heuse persoonlijke transformatiefase. Alles wat stabiel leek, wordt onder je voeten weggetrokken. Dit weerspiegelde zich bij mij in: geen toekomstperspectief meer hebben, schaamte, angsten, onzekerheden, wantrouwen en geheugenverlies en enorm balen van het machteloos gevoel. Mijn sociale vaardigheden die voorheen prima waren, werden waardeloos. Maar het ergste vond ik de afwijzingen van artsen en specialisten, kortom; 'het niet serieus genomen worden'.
Ik kreeg na het verwijderen van al mijn vullingen kreeg ik gelukkkig mijn oude energie weer terug. De rode vlekken rond mijn mond verdwenen en ik was voor het eerst in 5 jaar niet meer misselijk. En had ook geen dichtgeknepen-keel-gevoel meer. Wat een opluchting was dat!!
Ik denk dat personen die dit hebben meegemaakt de ernst wel inzien van de kwikbelasting. Hoe het komt dat de ene persoon wel klachten krijgt en de andere niet heeft te maken met de totale orgaanbelasting en de manier hoe je leeft tijdens de belasting. Als je bijvoorbeeld voeding eet dat veel Vit C, selenium en cysteine bevat, is het goed mogelijk dat de mate waarin het kwik zich ophoopt, veel geringer zal zijn. Ieder persoon ondergaat een individueel proces. Het vaststellen van een kantelpunt is dan voor artsen logischerwijs niet te meten. Maar daarmee is de ecologische aantasting en de ernst hiervan nog wel aan de orde!
Onze gezondheidszorg zal zich op een gegeven moment neer moeten leggen bij het feit dat niet alles in hokjes geplaatst kan worden en er nu eenmaal een grijs gebied bestaat. Maar totdat de wetenschap en gezondheidszorg zich wat flexibeler zal gaan opstellen zijn veel mensen van dit milieubelastende tijdperk nu de dupe.
Gelukkig ben ik nu al 10 jaar van mijn meeste klachten af. Ik loop nog wel bij de parodontoloog voor een paar loszittende tanden en heb regelmatig ontstekingen aan mijn dikke darm, maar voor de rest gaat het wel. Ik ben door de hele molen heen gegaan en ben na 20 jaar ervaringsdeskundige een hoop kennis rijker.
Als beginnend therapeute kan ik mij nuttig maken bij het begeleiden van mensen die psychische last van de kwikvergiftiging ondervinden. Tevens bied ik advies in een nuttig voedingspatroon.
Ik ben nog student, maar bijna klaar met een studie voor lichaamsgerichte therapie & psychische begeleiding. (website is nog in de maak). Ik schrijft momenteel een scriptie met als thema; 'kwikvergiftiging leidt tot een verdraaid zelfbeeld'.
Wel wat kan ik nog meer zeggen:
Zoek de juiste hulp en heb geduld. Beging met biologische groenten en ontwijk andere gifsoorten die belastend zijn en drink veel water. Chlorella of Spirulina kan het kwik binden en het lichaam uitdrijven. Bezoek een orthomoleculaire arts voor verder advies.
Oja belangrijk ! Geen Articaine als verdovingsmiddel gebruiken! tijdens het vervangen van vullingen want hier ontstaan weer nieuwe klachten door, (I know….zucht)
De meeste tandartsen hebben ook andere verdovingsmiddel in huis, zonder ultracaine/articaine. Sta erop dat ze iets anders gebruiken, ook al zeggen ze dat het geen kwaad kan.
Ik hoop dat dit verhaal een positieve bijdrage mag leveren en hoop geeft voor diegene die er nog midden in zitten.
Groeten, Chris