Weet het even niet meer
Geplaatst: zo okt 18, 2015 9:51 pm
Hallo,
Ik ben nieuw hier op het forum. Ik ben hier uitgekomen in een zoektocht naar meer informatie omtrent deze amalgaam vullingen en de neveneffecten en wat het allemaal concreet wou zeggen etc. En ook ervaringen van andere mensen, want in mijn omgeving wordt ik meteen raar aan gekeken als ik het over deze vullingen heb. Heb echter nog veel vraagtekens (en zorgen) waar ik mee zit en ik hoop dat jullie me hierbij kunnen helpen.
Beginnen bij het begin. Ben zelf dus niet zo heel oud, slechts 23 jaar. Heb in mijn jeugd 4 amalgaam vullingen gekregen (toen ik rond de 10 was). Destijds totaal niet geweten dat het zeer slechte dingen waren dus..
Vanaf een jaar of 16 ben ik heel veel last beginnen krijgen van mijn maag en darmen. Ik moet echt opletten met vettige dingen, vaak ziek, snel overgeven en noem maar op. Veel onderzoeken gehad maar ze vinden niets abnormaals. Gewoon tja, pech.
Toen ik 19 was, kreeg ik steeds meer last van vermoeidheid en lag ik bijna een half jaar volledig "out" omdat ik zo veel last kreeg van mijn darmen. Ik kon niets meer doen, had ook zeer weinig fut. Ook toen veel onderzoeken verder en ik ben volgens de dokters zo blijkt kern gezond. Ben toen blijven gaan naar andere dokters en uiteindelijk was er 1 dokter die er de naam "prikkelbare darm syndroom" op plakte, maar meer dan "tja pech, let op je voeding" is het in feite niet. Heb toen heel mijn dieet enorm aangepast (geen vlees, geen lactose, geen vetten etc, alle directe suikers vermijden, .. ) en na een half jaar werd ik wel beter en kon stilletjes aan ook ander voedsel opnemen terug.
Maar nu zijn we dus dikke 3-tal jaar verder, en ik blijf nog steeds heel gevoelig met mijn maag en darmen. Het is niet meer zo'n piek zoals op mijn 19de, maar het blijft wel iets waar ik op moet letten (ik eet nog steeds vnl veggie en soms ter afwisseling kip).
Jammer genoeg is mijn vermoeidheid er niet beter op geworden. Ik ben voor iemand van mijn leeftijd echt extreem sloom. Ik heb hier ook al meermaals een arts voor bezocht, bloed geprikt, lever onderzocht, .. maar alles is normaal. Geen reden tot mijn extreme vermoeidheid.
Ben ook redelijk nerveus (kuch, waarschijnlijk is dat een understatement, ik ben qua nervositeit het equivalent van een Jack Russell terriër en een arabische volbloed samen denk ik) geworden de laatste jaren, alhoewel daar niet zo echt reden meer toe is. Heb ook constant het gevoel dat ik tussen 2 depressies in hang, ook al is daar momenteel niet echt reden toe. Heb maar een per ongeluk kapot bord nodig om mezelf een hele avond aan het wenen te brengen en te geloven dat het leven geen zin meer heeft want alles gaat mis (en ja, ik vind dit zelf ook echt belachelijk..)
Om een lang verhaal kort te maken, sukkel ik toch al een aantal jaar met symptomen die voor mij het leven erg ongemakkelijk maken en waar ik niet echt gehoor bij krijg bij een arts. Ik ben nog zo jong, het zal wel zo erg niet zijn, het kan niets ernstig zijn op die leeftijd en noem maar op is al wat ik constant te horen krijg. Echter is het echt vervelend want ik zit ermee en alhoewel er geen enkele medische reden voor is, kan ik geen voltijdse week aan. Ik studeer nog, maar kan sommige dagen vb zelfs niet een hele dag in de les zitten, omdat ik zo moe ben. En heb mijn weekends gewoon nodig om 2 dagen volledig plat te liggen om uit te rusten van de 5 dagen studeren. Het is erg demotiverend.. Ik vind ook dat ik lui overkom op deze manier, terwijl ik van mezelf toch wel weet dat ik dit vroeger nooit was en het me ook raar lijkt dat ik het nu plots geworden ben terwijl ik net datgene doe wat ik altijd heb willen doen. Doe mijn studie heel graag en ben hier zeer passioneel mee bezig, alleen jammer genoeg niet met de intensiteit die ik zou willen omdat het me fysiek gewoonweg niet lukt.
Per toeval door iets wat ons in de les werd gezegd ben ik beginnen nadenken of mijn kwikvullingen niet ook voor een kwikvergiftiging konden zorgen. Zo ben ik op verschillende sites uitgekomen en heb ik ontdekt dat deze grijze vullingen toch niet zo onschadelijk zijn als ze lijken.. Vraag me ook af of mijn symptomen waar ik al jaren mee zit, niet door die vullingen konden komen. Deze zijn er toch al een dikke 13 jaar geleden in gezet en draag ik dus al een dikke 13 jaar mee.. Kan dat?
Jammer genoeg heb ik dit weekend een stuk tand verloren. En laat het niet net de tand zijn die zo'n kwik vulling had... Nu heb ik een beetje schrik, dat hiermee alles erger wordt.
Heb ook wat op jullie site gelezen en als ik het goed snap kan je dit best laten doen bij een bio-tandarts? Heb hier nog nooit van gehoord. Is het zo dat gewone (als in: eender welke) tandartsen niet geloven in de giftigheid van kwik? Of doen ze deze behandeling simpelweg niet?
Ik ga maandag asap bellen naar een tandarts in de buurt, maar weet niet goed wat ik moet verwachten. Is het terecht dat ik me zorgen maak om die kwikvullingen? Duurt dat verwijderen lang? Zouden mijn symptomen reeds het gevolg kunnen zijn van deze vullingen of haal ik me maar wat in het hoofd (want heb gelezen dat er ook niet echt een test voor bestaat? :s )?
Heb alleen beetje schrik dat dit een behandeling is dat verschrikkelijk veel geld kost, of dat een doorsnee tandarts dit niet serieus neemt? Weet het niet goed.
Je bent een held als je heel dit verhaal hebt uitgelezen!
Bedankt!
Ik ben nieuw hier op het forum. Ik ben hier uitgekomen in een zoektocht naar meer informatie omtrent deze amalgaam vullingen en de neveneffecten en wat het allemaal concreet wou zeggen etc. En ook ervaringen van andere mensen, want in mijn omgeving wordt ik meteen raar aan gekeken als ik het over deze vullingen heb. Heb echter nog veel vraagtekens (en zorgen) waar ik mee zit en ik hoop dat jullie me hierbij kunnen helpen.
Beginnen bij het begin. Ben zelf dus niet zo heel oud, slechts 23 jaar. Heb in mijn jeugd 4 amalgaam vullingen gekregen (toen ik rond de 10 was). Destijds totaal niet geweten dat het zeer slechte dingen waren dus..
Vanaf een jaar of 16 ben ik heel veel last beginnen krijgen van mijn maag en darmen. Ik moet echt opletten met vettige dingen, vaak ziek, snel overgeven en noem maar op. Veel onderzoeken gehad maar ze vinden niets abnormaals. Gewoon tja, pech.
Toen ik 19 was, kreeg ik steeds meer last van vermoeidheid en lag ik bijna een half jaar volledig "out" omdat ik zo veel last kreeg van mijn darmen. Ik kon niets meer doen, had ook zeer weinig fut. Ook toen veel onderzoeken verder en ik ben volgens de dokters zo blijkt kern gezond. Ben toen blijven gaan naar andere dokters en uiteindelijk was er 1 dokter die er de naam "prikkelbare darm syndroom" op plakte, maar meer dan "tja pech, let op je voeding" is het in feite niet. Heb toen heel mijn dieet enorm aangepast (geen vlees, geen lactose, geen vetten etc, alle directe suikers vermijden, .. ) en na een half jaar werd ik wel beter en kon stilletjes aan ook ander voedsel opnemen terug.
Maar nu zijn we dus dikke 3-tal jaar verder, en ik blijf nog steeds heel gevoelig met mijn maag en darmen. Het is niet meer zo'n piek zoals op mijn 19de, maar het blijft wel iets waar ik op moet letten (ik eet nog steeds vnl veggie en soms ter afwisseling kip).
Jammer genoeg is mijn vermoeidheid er niet beter op geworden. Ik ben voor iemand van mijn leeftijd echt extreem sloom. Ik heb hier ook al meermaals een arts voor bezocht, bloed geprikt, lever onderzocht, .. maar alles is normaal. Geen reden tot mijn extreme vermoeidheid.
Ben ook redelijk nerveus (kuch, waarschijnlijk is dat een understatement, ik ben qua nervositeit het equivalent van een Jack Russell terriër en een arabische volbloed samen denk ik) geworden de laatste jaren, alhoewel daar niet zo echt reden meer toe is. Heb ook constant het gevoel dat ik tussen 2 depressies in hang, ook al is daar momenteel niet echt reden toe. Heb maar een per ongeluk kapot bord nodig om mezelf een hele avond aan het wenen te brengen en te geloven dat het leven geen zin meer heeft want alles gaat mis (en ja, ik vind dit zelf ook echt belachelijk..)
Om een lang verhaal kort te maken, sukkel ik toch al een aantal jaar met symptomen die voor mij het leven erg ongemakkelijk maken en waar ik niet echt gehoor bij krijg bij een arts. Ik ben nog zo jong, het zal wel zo erg niet zijn, het kan niets ernstig zijn op die leeftijd en noem maar op is al wat ik constant te horen krijg. Echter is het echt vervelend want ik zit ermee en alhoewel er geen enkele medische reden voor is, kan ik geen voltijdse week aan. Ik studeer nog, maar kan sommige dagen vb zelfs niet een hele dag in de les zitten, omdat ik zo moe ben. En heb mijn weekends gewoon nodig om 2 dagen volledig plat te liggen om uit te rusten van de 5 dagen studeren. Het is erg demotiverend.. Ik vind ook dat ik lui overkom op deze manier, terwijl ik van mezelf toch wel weet dat ik dit vroeger nooit was en het me ook raar lijkt dat ik het nu plots geworden ben terwijl ik net datgene doe wat ik altijd heb willen doen. Doe mijn studie heel graag en ben hier zeer passioneel mee bezig, alleen jammer genoeg niet met de intensiteit die ik zou willen omdat het me fysiek gewoonweg niet lukt.
Per toeval door iets wat ons in de les werd gezegd ben ik beginnen nadenken of mijn kwikvullingen niet ook voor een kwikvergiftiging konden zorgen. Zo ben ik op verschillende sites uitgekomen en heb ik ontdekt dat deze grijze vullingen toch niet zo onschadelijk zijn als ze lijken.. Vraag me ook af of mijn symptomen waar ik al jaren mee zit, niet door die vullingen konden komen. Deze zijn er toch al een dikke 13 jaar geleden in gezet en draag ik dus al een dikke 13 jaar mee.. Kan dat?
Jammer genoeg heb ik dit weekend een stuk tand verloren. En laat het niet net de tand zijn die zo'n kwik vulling had... Nu heb ik een beetje schrik, dat hiermee alles erger wordt.
Heb ook wat op jullie site gelezen en als ik het goed snap kan je dit best laten doen bij een bio-tandarts? Heb hier nog nooit van gehoord. Is het zo dat gewone (als in: eender welke) tandartsen niet geloven in de giftigheid van kwik? Of doen ze deze behandeling simpelweg niet?
Ik ga maandag asap bellen naar een tandarts in de buurt, maar weet niet goed wat ik moet verwachten. Is het terecht dat ik me zorgen maak om die kwikvullingen? Duurt dat verwijderen lang? Zouden mijn symptomen reeds het gevolg kunnen zijn van deze vullingen of haal ik me maar wat in het hoofd (want heb gelezen dat er ook niet echt een test voor bestaat? :s )?
Heb alleen beetje schrik dat dit een behandeling is dat verschrikkelijk veel geld kost, of dat een doorsnee tandarts dit niet serieus neemt? Weet het niet goed.
Je bent een held als je heel dit verhaal hebt uitgelezen!
Bedankt!